Źródło promieniotwórcze to materiał promieniotwórczy przygotowany do wykorzystywania jego promieniowania jonizującego w przemyśle, medycynie, rolnictwie, nauce. Nie przestrzeganie wymagań dla bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego lub niewłaściwe zabezpieczenie takich źródeł może prowadzić do trwałych uszkodzeń ciała, utraty zdrowia a nawet życia oraz skażeń środowiska.

Tzw. osierocone źródła, czyli takie, które zostały porzucone, zagubione, ukradzione, lub przesłane bez właściwych uprawnień powodowały i powodują wiele zagrożeń i szkód związanych z ich stopieniem w hutach metali (w tym w Polsce), nieumyślnym napromienieniem lub innym nieprzewidzianym. Według danych Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, instytucji powołanej m.in. do kontroli materiałów jądrowych i bezpiecznego wykorzystania promieniowania jonizującego, najczęściej przejmowanym na Świecie źródłem promieniotwórczym jest cez.

Cez promieniotwórczy (Cs-137) ma szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach (radioterapia medyczna, sterylizacja, radiografia przemysłowa, bomba cezowa, pomiary grubości lub gęstości), ale jest go stosunkowo łatwo wykryć za pomocą urządzeń stacjonarnych lub innych do detekcji promieniowania gamma. Jednak nie każda przejęta próbka nielegalnie posiadanego cezu, czy innego pierwiastka jest promieniotwórcza i o tym powinny pamiętać służby biorące udział w systemie reagowania na tego typu zdarzenia przekazując informację mediom. Przekazanie informacji mediom np. że przejęto cez promieniotwórczy (Cs-137), gdy w rzeczywistości był to cez niepromieniotwórczy (Cs-133), przynosi więcej szkody niż pożytku.